این هنر را برای این «قلمکار» می­خوانند که در گذشته دور با قلم بر روی پارچه ­های پنبه ­ای ، طرح­های مورد نظر را نقاشی و سپس با مواد شیمیایی ویژه­ای نسبت به تثبیت رنگ­ها اقدام می­كرده ­اند، لیكن به دلیل فقدان هماهنگی لازم بین نقوش و نیز از آنجا كه این كار مستلزم صرف وقت فراوانی بود تكامل تدریجی قلمكار سازی باعث شد تا برای دسترسی به تولید بیشتر و همچنین ایجاد هماهنگی و یكنواختی نقوش استفاده از مهرهای چوبی جایگزین استفاده از قلم شود و به جهت استفاده عمومی از پارچه ­های قلمكار، نقش اندازی بر روی كتان، چلوار، كرباس و سایر انواع پارچه نیز رواج یابد.

انتهای پیام/